Misja Fundacji

Misją naszej fundacji jest niesienie pomocy bezdomnym psom z terenu gminy Lubiewo. Naszym celem jest także wspieranie wszelkich innych działań mających na celu ratowanie chorych, porzuconych i skrzywdzonych przez człowieka zwierząt. Działania te mają wpływać na świadomość zarówno dorosłych, jak też młodzieży i dzieci. Celem nadrzędnym bowiem jest ugruntowanie wśród ludzi przekonania o konieczności szanowania zwierząt i ich praw, a także – szerzej – szanowania świata otaczającej nas przyrody. Stąd ważne w naszej działalności są spotkania z młodzieżą i dziećmi okolicznych szkół, podczas których propagujemy konieczność pomocy skrzywdzonym zwierzętom oraz świadomość ogromnej odpowiedzialności, jaka spoczywa na osobach adoptujących psa ze schroniska.

–

Propagujemy także konieczność sterylizacji i kastracji psów, jako jednego z istotnych elementów walki z bezdomnością zwierząt. Fundacja „Psi Azyl” powołana została do życia wiosną 2018 r. Jej fundatorami są wolontariusze, którzy na co dzień opiekują się bezdomnymi psami w Przytulisku w Bysławiu. Wykonują te zadania całkowicie bezpłatnie, za to z potrzeby serca, troski i pasji. Dlatego znalezienie kochającego domu dla skrzywdzonych stworzeń staje się powodem ogromnej satysfakcji i motywacją do dalszego działania. Dziękujemy wszystkim ludziom dobrej woli, którzy wspierają nas w tych działaniach. Wasze wsparcie daje nam ogromną siłę do dalszych działań.

Adoptuj psa

Nasze psiaki szukające opiekuna
"
Nadszedł czas, by przedstawić Tolka. Do przytuliska trafił w kwietniu 2022 prosto z lasu w Suchej. I nie byłoby w tym może nic dziwnego, w końcu nie pierwszy pies błąkający się po lasach, trafił do nas. Tolek jednak, jak się szybko okazało, nie widział i to nas przeraziło. Jak niewidomy pies przetrwał w takich warunkach? Jak długo się błąkał? Do tej pory nikt się po niego nie zgłosił, nikt go nie szuka.
Dzisiaj wiemy już, że Tolek nigdy nie będzie widział, badania okulistyczne wykazały, że do końca życia pozostanie ślepym psem. Nie oznacza to jednak, że Tolek jest bezradnym zwierzęciem, wręcz przeciwnie. Jego uszy i węch dostarczają mu tak silnych doznań węchowych, że znakomicie zastępują mu oczy. Wydaje nam się wręcz, że brak wzroku nigdy nie był dla Tolka specjalnym problemem. Raczej ogólny stan jego zdrowia czynił go bardzo chorym psem: wyłysienia, odarty nos, przerost prostaty, chudy do granic. Tolek, mimo tego że nie widzi, doskonale rozpoznaje otoczenie, jest niezwykle samodzielnym psiakiem, a spacery sprawiają mu tak ogromną frajdę, że czasem zastanawiamy się kto kogo na ten spacer wyprowadza.
Tolek ma ok. 4 – 5 lat. Jest niedużym pieskiem na krótkich łapkach, którymi potrafi szybciutko przebierać. Piękne, puszyste futerko sprawia, że wyglądem przypomina liska. Toluś to łagodny psiak, kocha przytulanie i bliskość człowieka, zdecydowanie relaksuje się podczas spacerów. Wtedy może sobie dowoli powęszyć, zostawić listy pod krzaczkami i poprzytulać do człowieka. Szukamy więc dla niego spokojnego domu, w którym kochający człowiek przytuli, porozmawia i zabierze na delikatny wspólny spacerek. Wystarczy, że ten człowiek pokieruje tylko delikatnie smyczką, a chłopak już sam da radę.
Toluś jest czystym pieskiem, nie załatwia się w kojcu, czeka, aż zostanie wyprowadzony na wybieg, którego wszystkie kąty ma już obniuchane.
Zatem Tolek szuka kochającego człowieka, gotowego stać się przewodnikiem dla tego pięknego psiaczka.
Tolek jest odrobaczony, zaszczepiony i wykastrowany.
Czeka na Ciebie…
292579111_2866755780134535_8916971773744251435_n
292524519_2866756316801148_2529099327114055315_n
292452182_2866756206801159_7958198427330340570_n
292617390_2866756006801179_529670777027243718_n
292399232_2866755696801210_2836213101747588731_n
Przypomnieć pragniemy Dropsa. Minął już rok, odkąd trafił do naszego przytuliska. Dropsik jest psiakiem po przejściach, dlatego potrzebuje czasu, by zaufać człowiekowi i pozwolić mu na pełną bliskość. W pierwszym kontakcie jest raczej zdystansowany i czujny. Ma za sobą nieudaną adopcję, niestety nie wytrzymał konkurencji z nowo narodzonym dzieckiem. Po bliższym poznaniu jednak odkrywamy radosnego, energicznego i wpatrzonego w człowieka stworzenie, spragnione bliskości z nim i z tęsknotą w oczach czekającego na przytulenie. W zasadzie nie interesują go inne psy, tylko człowiek. Drops uwielbia spacery, ale nie pod drzewko, przy którym załatwi swoje potrzeby i do domu, ale porządny spacer, podczas którego będzie mógł sobie powęszyć do woli i poganiać zygzakami po łące za śladem. Widać, jak bardzo wtedy jest szczęśliwy, zwłaszcza, jeśli towarzyszyć mu będzie w tej przygodzie ukochany człowiek. Dropsik jest psem bardzo posłusznym, nie uparciuchem, słucha poleceń, jest otwarty na wszystko co człowiek zaproponuje. Denerwują go tylko szybko pędzące samochody, na które szczeka i próbuje skakać.
Dropsik niczego nie niszczy, jest też nauczony czystości.
Jest pieskiem średniej wielkości, delikatnym i wrażliwym, zaszczepiony, wykastrowany, zaczipowany.
Szukamy dla niego domu, w którym człowiek lubi czas wolny spędzać aktywnie, który zważa i szanuje potrzeby psa i traktuje go jako partnera swej aktywności, domu też bez małych dzieci i raczej bez innych zwierząt. Najlepiej, gdyby zamieszkał w domu z ogrodem, bo wtedy miałby dodatkowo możliwość swobodnego wybiegania się, jednak nie jest to wymóg konieczny. W mieście trzeba jednak pamiętać o tych pędzących samochodach.
Czas najwyższy, by ten piękny psiak znalazł swój bezpieczny kąt. Bardzo trudno jest nam odchodzić z przytuliska i widzieć przyklejoną do krat kojca mordkę Dropsa z tęsknotą i rozpaczą w oczach czekającego już na następny dzień, kiedy znowu przyjdzie człowiek i przytuli.
Zapraszamy cię człowieku, przyjdź i poznaj Dropsa, który tak bardzo pragnie być wreszcie CZYJŚ!
419245245_776098181213716_8845935149003175625_n
419673160_776097377880463_1529123284192727160_n
419687175_776096831213851_1411683910201112196_n
419703891_776098494547018_8631745106021195686_n
Filipek, filigranowy, uroczy kundelek. Ma ok. 2 lat i chyba dość trudne chwile za sobą. Trafił do nas w listopadzie ubiegłego roku i przez ten czas przeszedł ogromną metamorfozę. Z przerażonego, zahukanego zwierzątka, którego każdy dotyk ludzkiej ręki wprawiał w odrętwienie przeobraził się w radosnego psiaka, cieszącego się dobrą chwilą i coraz bardziej otwartego na życie. Dziś na widok człowieka ogonek Filipka czyni obroty z prędkością światła. Ręka człowieka już nie przeraża, przeciwnie, Filipek wręcz przykleja się do opiekuna i … chwilo trwaj! Chłopaczek uwielbia spacery, a każdy krzaczek okazuje się dla Filipka istną studnią z zapachami. Widać, jaką frajdę te wędrówki mu sprawiają.
Filipek to psiak czystej łagodności, lubi też towarzystwo innych psich towarzyszy i szalone z nimi zabawy. Z drugiej strony ma bardzo spokojny, zrównoważony charakter, nie dopomina się natarczywie uwagi człowieka, choć jego oczy zawsze mówią nieśmiało, jak bardzo pragnąłby się przytulić.
Filipek jest zabezpieczony przed pasożytami wewnętrznymi i zewnętrznymi, jest zaszczepiony kompletem. Czeka go jeszcze kastracja. Zostanie też zaczipowany.
Szukamy domu dla Filipka, w którym znajdzie spokój, zazna poczucia bezpieczeństwa i ogromu bezwarunkowej miłości.
Przyjdź i poznaj Filipka!
414741427_766099445546923_9149996459689937244_n
414829364_766099528880248_3923405275520039441_n
414743020_766099385546929_945183236443793435_n

Hebe i Tomcio

Dziś wracamy do Hebe i Tomcia. Możemy już ostatecznie ogłosić, że ta dwójka jest gotowa do adopcji. Oto opis behawiorysty Marka Szrejtera, u którego oboje przebywają i leczą swoje poszarpane dusze: „Tomcio i Hebe, samiec i suczka, które trafiły do mnie na resocjalizację. On, wydawał się dość odważny i łatwy do pracy i uzyskania szybkich pozytywnych rezultatów. Okazało się po czasie, że to bardzo wrażliwy i delikatny pies, aczkolwiek bardzo ciekawy i chętny do podejmowania wyzwań przed nim stawianych. Te cechy okazały się kluczowe dla przełamywania lęków, ograniczeń u Tomcia, ale miało również pozytywny wpływ na Hebe, z którą przyjechał. Hebe była i jest ostrożna, ale obecność Tomcia i jego postępy, a nawet pokazywanie jaki to on jest odważny, spowodowało, że Hebe zaczęła naśladować pozytywne zachowania w stosunku do człowieka, mężczyzny i innych bodźców, które się pojawiły w ich otoczeniu. Również do beagla Luka, który przebył w tym samym czasie co Tomcio i Hebe. Co jest istotne, to czas, który decyduje w nowych poznawanych sytuacjach i kiedy już to poznały. Nie należy się spieszyć, aby nabrały zaufania i podjęły współpracę. Poczyniły wielkie postępy i robią je każdego dnia, ale potrzeba więcej czasu w takich przypadkach. Doskonale się wspólnie stymulują, uzupełniają, uczą, socjalizują. Dobrze było by, aby razem znalazły swoje miejsce u kogoś, kto jest cierpliwy i wyrozumiały, widzący ich obecne ograniczenia, które mogą być wynikiem zaniedbań z okresu prawidłowej socjalizacji w szerokim tego słowa znaczeniu.” Szukamy zatem domu, najlepiej wspólnego. Hebe ma ok. 3 – 4 lata, maleńka, czarniutka dziewusia i Tomcio – ok. 6 lat, średniej wielkości delikatny chłopczyk o przepięknym futrze i umaszczeniu. Są odrobaczone, zaszczepione i wykastrowane. Czy znajdzie się taki dom i taki w nim kochający człowiek?

tomek
hebe
Przypominamy Lubę, mądrą, piękną i dużą dziewczynę o łagodnym usposobieniu. Luba przyjechała do nas z Ukrainy wczesną wiosną razem z młodziakiem Niko. Niko (dzisiaj Harry) od dawna już grzeje swoją pupcię na miękkiej kanapie, a Luba wciąż czeka.
Przyjechała wylękniona i bardzo wycofana, tego dnia musieliśmy ją wynieść z samochodu i właściwie na rękach przenieść do kojca. W kolejnych tygodniach o podejściu do człowieka nie było mowy. Długo trwało, nim odważyła się na to. Pracowaliśmy też nad tym, by odważyła się wyskakiwać z budy na wybieg i swobodnie pobiegać. Wielkim przeżyciem i radością był moment, kiedy pozwoliła się wyprowadzić poza kojec i chwilę pospacerowała. Dziś już czeka na te spacery, bo wreszcie zaczęły sprawiać jej przyjemność. Wciąż natomiast czuje lęk przed obcymi i o ile przestała drżeć na widok przejeżdżających samochodów, o tyle nieznany człowiek wciąż budzi w niej lęk, choć potrafi już i nad nim zapanować. Za to wobec znanych sobie ludzi jest czuła i uległa. Sama dopomina się głasków prosząc o nie delikatnie łapką. Lubi wtulić się w człowieka i tak trwać nieruchomo, pomrukując cichutko z zadowolenia i nastawiając pyszczek do miziania.
Szukamy też dla niej domu raczej bez innych zwierząt, choć przy spokojnym i zrównoważonym psim towarzyszu mogłaby się odnaleźć.
Luba ma ok. 4 lat, choć to trudno powiedzieć, bo w paszporcie ma wpisany rok urodzenia 2019. Jest zaszczepiona, wysterylizowana i zaczipowana. Ma wszystkie niezbędne i aktualne dokumenty. Szukamy dla niej domu spokojnego i delikatnego, świadomego i potrafiącego uszanować przeszłość Luby, bo to z niej wynikają jej lęki. Warto jednak poświęcić jej chwilę pracy i cierpliwości, bo jest absolutnie wyjątkowa i bardzo, ale to bardzo pragnie bliskości i miłości człowieka. Czas za kratami powinien już dobiegać końca, by Luba mogła iść dalej.
Jest gotowa na nowe życie.
317829436_3010901395719972_2393597310642851456_n
317772411_3010902492386529_8784047101553726319_n
317855741_3010902675719844_607471213323880279_n
411832853_763630925793775_9057159745412296664_n
Przedstawiamy Skubiego, który dołączył do nas w sierpniu. Ten ok. 5 – letni kawaler to czysta miłość do człowieka. Generalnie jest psem, który życie akceptuje w każdej jego postaci. Nie grymasi przy jedzeniu, zjada wszystko do ostatniej okruszynki, radują go spacery, a nawet jeśli spacer nie będzie tego dnia możliwy, szczęśliwy biega sobie po prostu na wybiegu, albo spokojnie organizuje sobie czas w kojcu. W każdej chwili jest gotów na przytulanie, spragniony bardzo bliskości człowieka i czułości z jego strony. Ma bardzo pogodny charakter😃.
Nie dogaduje się jednak ze swoimi psimi towarzyszami niedoli, dlatego Skubi szuka domu, w którym będzie jedynym zwierzem do kochania. Widać to też na jego lekko poranionym pyszczku, kiedy w czas włóczęgi i bezdomności musiał walczyć o przetrwanie.
Skubi to nasz niskopodłogowy labrador, dlatego w przytulisku nosi pseudonim Labek😁. Biszkoptowe umaszczenie i skłonności rodzinne czynią z niego właśnie takiego prawie labka😁. Świetnie odnajdzie się w mieszkaniu, jak też w domu z ogrodem, którego mógłby strzec i pilnować przed intruzami, by potem z poczuciem dobrze wykonanej roboty odpocząć w domu na mięciutkiej podusi🙂. Jest czystym psem, wszystkie swoje fizjologiczne potrzeby załatwia na zewnątrz.
Skubi jest odrobaczony, zaszczepiony, wykastrowany i zaczipowany. Zapraszamy na spotkanie z tym fajnym gościem!
393933079_724984852991716_5300012956281800381_n
394293260_724984999658368_5312842901982287854_n
394327199_724984782991723_3740409593737073669_n
393797017_724984552991746_4508848790348246174_n
Ta piękna panna to Alfa, młodziutka 6 – 7 miesięczna sunia. Przyjechała do nas z bratem – Pedro, ale on już szczęśliwie grzeje pupcię na swojej kanapie.
Alfa lgnie do ludzi, jak pszczoła do miodu. Trudno się temu dziwić, bo przecież to jeszcze psie dziecko, zagubione w schroniskowej bezdomności. Wciąż nie bardzo rozumie, dlaczego tu jest. Bardzo za to pragnie, żeby opiekun był przy niej cały czas, żeby mogła się przytulić i poczuć bezpiecznie. Ale tak się nie da, bo inne psiaki czekają. Kiedy więc człowiek odchodzi mordka robi się w podkówkę, a oczy pełne rozpaczy. Alfa desperacko wręcz potrzebuje domu.
Dziewczynka uczy się teraz chodzenia na smyczy, na razie kompletnie tego nie ogarnia, a że jest węchowcem, więc w lesie np. najlepiej wychodzą jej zygzaki za śladem😄. Ale jest też bardzo mądrym psem i szybko się uczy, stara się też zachowywać czystość w kojcu. Uwielbia zabawę z piłeczką, ganianie za nią, najlepiej z człowiekiem u boku. Potrzebuje po prostu zainteresowania, a wtedy nauczy się wszystkiego w mig. Jest łagodnym, ufnym i oddanym stworzeniem, będzie wspaniałym przyjacielem dla człowieka, który wprowadzi ją w świat psio – ludzkich relacji w najlepszym tego słowa znaczeniu.
Alfa jest zaszczepiona i odrobaczona, ale ze względu na młodziutki wiek, czeka jeszcze na sterylizację.
Obowiązują procedury adopcyjne.
417539560_808715361285331_2384810277603177119_n
417570385_808715834618617_4091100445310985609_n
417391321_808715541285313_4461752149968566084_n
417523888_808715484618652_8926627470456569778_n
417487090_808715424618658_5098190540535951750_n
417566270_808715214618679_8690833558191729294_n
417469793_808714917952042_189366893556926825_n
417498252_808715297952004_7909487703762520333_n
417476031_808715094618691_867327395063574747_n

25 8144 0005 2007 0075 4567 0001

Wciąż potrzebujemy Państwa pomocy, a właściwie nie my – tylko nasze psy. Każdy grosik, złotówka mają dla nas moc magiczną. Potrzebujemy Państwa pamięci o nas, bo nasze psy mogą liczyć tylko na ludzi dobrej woli, same – nie dadzą sobie rady.

Dlaczego jesteśmy?

– Nigdy bym nie przypuszczała, że tak to się skończy. Parę lat temu,  pewnego dnia, pojechałam ze znajomą do psiaków w gminnym przytulisku w Bysławiu. To taka srednia wioska w Borach Tucholskich, w powiecie tucholskim. Z ciekawości? Ze współczucia? Dlaczegoś? To, co zobaczyłam przerosło mnie: małe i niskie klatki, w których koczowały psy małe i duże. Małe jeszcze znalazły trochę przestrzeni dla siebie, ale te duże – właściwie w ciągłym przykurczu, nie mówiąc o możliwości zrobienia paru kroków. Kojce rzadko sprzątane, a człowiek – rzadko widywany…

Czytaj więcej